Ayurvedische Kennis

Wat is Ayurveda?

Ayurveda is een Holistische Geneeskunde, het betreft een Geneeskundig systeem inheems aan het Indiase en het Zuid-Aziatische subcontinent. Het woord Ayurveda is samengevoegd van het woord Ayus, dat “leven” of “levensprincipe” betekent, en het woord Veda, dat ‘onvergankelijke kennis’ of ‘wetenschap’ betekent. ‘Ayurveda’ kan dus vertaald worden als ‘Kennis/Wetenschap van het leven’. Ayurveda is net als Yoga van oudsher een traditioneel systeem van mondelinge Vedische kennisoverdracht waarbij de Kennis van leraar op leerling wordt overgedragen.

Ayurvedische tradities worden in Nederland en België heden ten dage gerangschikt onder alternatieve geneeskunde. Een Ayurvedische arts heeft een aantal instrumenten tot zijn beschikking om zich een beeld te kunnen vormen over zijn patiënt, de belangrijkste zijn de polsdiagnose en anamnese (vragen naar de voorgeschiedenis van de patiënt). In een Ayurvedische praktijk wordt veelvuldig gebruik gemaakt van supplementen op basis van kruiden en mineralen. Er worden ook dierlijke producten zoals melk, boter en yoghurt bij bepaalde Ayurvedische behandelingen en een aantal Ayurvedische preparaten gebruikt. Natuurlijke producten worden over het algemeen makkelijker opgenomen zonder ernstige bijwerkingen dan Chemisch bewerkte producten.

De belangrijkste eigenschappen van Ayurveda

• Het is de oudste Geneeskunde die de menselijke beschaving kent.
• Zij is de ware kunst van het leven.
• Ze heeft als doel de kwaliteit van lichamelijke, mentale en spirituele bewustwording te verbeteren.
• Ayurveda stimuleert het zelfgenezend en weerstandsvermogen en werkt ziekte preventief.
• Ze is 100% natuurlijk, dus géén bijwerkingen van lichaamsvreemde chemische stoffen.
• Ayurveda heeft authentieke detox-programma’s die helpen het lichaam te ontslakken.

De wortels van de Ayurvedische Kennis

Ayurveda is een geneeskunde die dateert uit de Vedische periode waarvan de eerste op schrift gestelde overblijfselen terug gaan tot minimaal 3500 jaar v. Christus. Ayurveda is een discipline van de Upaveda of “extra kennis” vanuit de Vedische traditie. De eerste schriftelijke aanwijzingen van Ayurveda zijn terug vinden in de Atharvaveda. Er zijn ook verschillende legenden die de oorsprong van Ayurveda toeschrijven aan Heer Dhanvantari die het rechtstreeks van Heer Brahma (Schepper van het Universum) doorkreeg. De hedendaagse Ayurveda is voornamelijk gebaseerd op oude teksten in het Sanskriet, de Charaka Samhita en de Susruta Samhita. De Charaka Samhita is vooral een lange filosofische tekst, aangevuld met een grote hoeveelheid hygiënische en medische informatie. De Susruta Samhita daarentegen is vooral bekend vanwege de vele uitgebreide beschrijvingen van chirurgische ingrepen. Ondanks het feit dat deze teksten nog steeds de basis van de Ayurvedische leer vormen is de ontwikkeling niet stil blijven staan. Door handelsbetrekkingen met China, contacten met Perzië via het Mongoolse rijk (16e en 17e eeuw) en later met Engeland (19e en 20e eeuw) en de rest van de westerse wereld heeft Ayurveda zich inmiddels kenbaar gemaakt in de hele wereld. Eigenlijk is de Ayurvedische geneeskunde de bakermat is van de (Tibetaans) Boeddhistische, Chinese, Egyptische, Griekse als ook de hedendaagse Westerse reguliere geneeskunde. Dat deze wetenschap de tand des tijds heeft doorstaan is een bewijs voor haar effectiviteit. Ayurveda wint nog steeds terrein en dit is natuurlijk niet verbazingwekkend.

Een Holistische zienswijze

Volgens de Ayurveda bestaat het lichaam niet los van onze geest, intelligentie, ziel en de natuur. De Ayurvedische leer geeft een eigen betekenis aan het begrip energie, dat aanwezig is in lichaam, geest en in de gehele kosmos. Het menselijk lichaam wordt in de Ayurveda gezien als een microkosmos, waar de levensenergie nauw samenhangt met de rest van de kosmische manifestatie. De leer kent dus een Holistische benadering, die voortkomt uit oude tradities waarbij ziekte wordt gezien als een disbalans in de Dosha’s (Vata, Pitta en Kapha) die op hun beurt weer een manifestatie zijn van ether en lucht (Vata), vuur en water (Pitta) water en aarde (Kapha). Deze elementen en oer-energieën hebben sinds mens en heugenis invloed op alles binnen de kosmische openbaring, zo ook in ons lichaam en geest. 

Een Ayurvedische arts probeert onevenwichtigheid te herstellen of te voorkómen door de ‘energieën’ in lichaam en geest in balans te brengen en te houden. Dit heeft als gevolg dat het natuurlijk herstellend vermogen van het lichaam zo optimaal mogelijk kan functioneren waardoor optimale gezondheid bereikt kan worden. Voor vele is Ayurveda vandaag de dag zowel ‘binnen’ als ‘buiten’ India inmiddels een manier van leven geworden.

Ayurveda is een natuurgeneeskunde die de meest schone Ecologisch voetafdruk achter laat en streeft naar harmonie tussen lichaam en geest, mens en leefomgeving. De Ayurvedische leer neemt ook vandaag de dag nog een belangrijke plaats in het studieprogramma van de opleidingen aan de Medische Faculteiten van de Universiteiten in India. De Ayurvedische geneeswijze wordt sinds enige tijd door de Wereld Gezondheids Organisatie (World Health Organisation WHO) officieel erkend als een wetenschappelijke geneeskunde. Het wordt dan ook hoogste tijd de er mogelijkheden ontstaan om hier in het Westen de Ayurvedische leer op Universitair niveau te onderrichten en te volgen. 

Het beginsel in de Ayurvedische leer gaat ervan uit dat ziektes ontstaan door disbalans tussen lichaam, geest, behoeften, verlangens en plichtsvervulling. Het evenwicht kan bijvoorbeeld worden verstoord door verkeerde voeding en/of verkeerde leven- en zienswijzen. Ayurveda is er dan ook op gericht om balans terug in iemands leven te brengen. Zelfs vele hedendaagse chronische ziekten waar men in het reguliere circuit geen raad mee weet kunnen in Ayurveda met goed of verbeterd resultaat behandeld worden. 

Ziekte die genetisch zijn bepaald door beschadigd DNA materiaal hebben volgens Ayurveda te maken met het tegendraads handelen in relatie tot wetten van de stoffelijke natuur in het huidige maar ook in voorbijgegane levens. Dit is natuurlijk een gegeven dat op dit moment d.m.v. de westerse wetenschap in relatie tot zintuigelijke waarneming niet is aan te tonen. We kunnen het proces nu eenmaal niet onder een microscoop bestuderen en het heeft geen zichtbare parameters, we zien slechts een manifest in de vorm genetische afwijkingen.